ظهور اقتصاد بازیافتی، هر صنعتی را مجبور کرده است که در مورد ارتباط سیستم تولید خطی(استخراج-تولید-مصرف) و حمل و نقل، بازنگری کنند.در طول سالها، تولیدکنندگان سعی کرده اند به مواد قدیمی، جان تازه ای ببخشند که این امر، فرصتهای قابل توجهی را برای صنعت حمل و نقل ایجاد کرده است.
باربری و اقتصاد دایرهای
اگرچه صنعت حمل و نقل هنوز راه زیادی برای استفاده از تمام ظرفیت اقتصاد دایره ای در پیش دارد، اما گامهای مهمی در جهت بهره وری بهتر منابع بر می دارد. در حالی که روشهای مختلفی برای مقابله با تولید زباله وجود دارد، تقریباً همه هم نظر هستند که بازیافت و بازسازی قطعات از کار افتاده و کامیونهای فرسوده، نقش مهمی در کاهش اثر مخرب ما روی زیست محیطی دارد.
در شرکت ولوو، ما تأثیر خودروهای خود بر محیط را از طریق پنج پارامتر ارزیابی می کنیم: مواد و تولید، سوخت، انتشار گازهای خروجی، نگهداری و عملیات بعد از پایان عمر ماشین (بازیافت). آخرین عامل به این معناست که ما به شدت بر روی بازیافت مواد به کار رفته شده در خودروهای قدیمی کار می کنیم و از آنها برای ساخت خودروهای جدید استفاده میکنیم. برای مثال، اگر یک کامیون ولوو جدید خریداری میکنید، تقریباً یک سوم وزن کل وسیله نقلیه جدید، از مواد بازیافتی ساخته شده است.
تقریبا نیمی از آهن پرداخت شده و 97 درصد چدن به کار رفته، از آهن بازیافتی تهیه میشود. این چرخه ی تولید به مصرف یک وسیله نقلیه، به این معنی است که ما با موادی کار میکنیم که به راحتی قابل بازیافت، بازیابی و تولید مجدد هستند. به عنوان مثال، ما برای اتصال سیم و شیلنگ، به جای گیره های فلزی از پلاستیک استفاده میکنیم، زیرا باز کردن گیره های فلزی در فرآیند بازیابی به زمان بیشتری نیاز دارد.
کاهش اثرات زیست محیطی حمل و نقل
چرا این موارد باید برای شما، به عنوان یک اپراتور حمل و نقل، اهمیت داشته باشد. نادیده گرفتن پرسشهای مربوط به بهره وری از منابع سخت است مخصوصا در شرایطی که همه، از مصرف کنندگان گرفته تا شرکتها و دولتها برای کاهش میزان زباله تولید شده، تحت فشار هستند.
طبق مطالعاتی که توسط مک کینزی انجام شد، شصت درصد مواد دور ریخته شده در اروپا، یا در محل دفن زباله قرار داده شده یا سوزانده شده است، در حالی که تنها 40 درصد از آنها بازیافت یا مجددا استفاده شده است. این بدان معناست که اروپا 95 درصد از ارزش مواد و انرژی کالاهای تولید شده را از دست دادهاست، در حالی که هزینه ی بازیافت مواد و بازیابی انرژی تنها 5درصد ارزش تولید مواد اولیه را به خود اختصاص میدهد. بدیهی است کارهای زیادی میتوان در جهت استخراج ارزش بیشتری از محصولات و مواد موجود انجام داد.
این واقعیت وجود دارد که به عنوان اپراتور حمل و نقل، کامیون مورد استفاده شما، حتی زمانی که آماده اسقاط است، ارزش اقتصادی خود را حفظ میکند. فلز، شاسی یا کابین ماشین از دور خارج شده، هنوز هم میتواند با مبلغ قابل توجهی فروخته شود. همچنین این امکان وجود دارد که ناوگان فعلی خود را با استفاده از قطعات جایگزین از طریق تجارت پر رونق باز تولید یا تعویض قطعات، در جاده نگه دارید.
این فرایند اجزای قدیمی مانند گیربکس را از دور ریخته شدن نجات میدهد و مجدداً آنها را در استانداردی تولید می کند که میتوانند به خوبی یک قطعه ی نو مورد استفاده قرار گیرند. باز تولید، از بخشی از انرژی و مواد اولیه استفاده میکند که برای ساختن بخش جدیدصرف میشود که نه تنها به معنای کاهش اثرات زیست محیطی بلکه در مصرف زمان و هزینه کل نیز بهینه تر است.
هزینه بازیافت کامیون ها و سایر چالشها
با وجود اینکه که مزایای استفاده از اقتصاد مبتنی بر بازیافت آشکار است، چالشهای متعددی در پذیرفتن این شیوه ها در صنعت حمل و نقل وجود دارد. یکی از آنها هزینه بازیافت است که به دلیل فرآیندهای متعدد مورد نیاز در تصفیه مواد جهت مطابقت با استانداردهای کیفیت، ممکن است بیشتر از هزینه استخراج منابع شود.
همچنین، راه اندازی یک مرکز بازیافت نیاز به سرمایه گذاری اولیه بالایی دارد. با این حال، با وجود این اشکالات؛ افزایش فشار مصرف کننده، وابستگی بیش از حد ما به مواد اولیه و افزایش تقاضا برای استانداردهای زیست محیطی بهتر، به این معنی است که بحث در مورد نحوه برخورد با خودروها و قطعات قدیمی هنوز به پایان نرسیده است.